Road trip van mij vader naar mijn tante in Palm Springs ging uitstekend. Via een kleine d-tour bij Salvation mountain wezen kijken. De mensen die de film 'in to the wild' hebben gezien, dit is die geverfde berg waar hij een paar dagen bij die hippies heeft gelogeerd. Rondom de berg een stad gecreëerd genaamd slab city. Wat een freaks leven daar! Wel even leuk om doorheen te rijden. Mocht je ooit in de buurt zijn zeker doen.

Gelukkig bleek Palm Springs wat meer te zijn dan een paar palm bomen in de woestijn. Kleine stad maar de sfeer is goed. Konden we wel gebruiken na die saaie vlaktes in Phoenix. M'n tante woont hier samen met haar 12 jarige dochter. Vader is 'm gepeerd. Na ons bezoek aan haar ben ik veel meer over mijn afkomst en familie te weten gekomen. Zo blijkt dus dat mijn voorouders van mijn vaders kant uit Borislof komen. Een klein inteelt dorpje vlakbij Kiev met een paar 100 inwoners. Klein inteelt dorpje? Zou je niet zeggen als je mij en mijn zoons ziet staan. M'n tante heeft een boekje over de geschiedenis van mijn familie. De stamboom gaat terug tot ene heer genaamd Benjamin Rosovsky. Eind 19e eeuw vanuit Rusland naar Amerika gevlucht. Op Ellis Island, toen der tijd de immigratie dienst van de US, de naam Rosoff gekregen. Later is zijn vrouw met hun 7 kinderen hem achterna gereisd. 1 van deze 7 kinderen is mijn over groot vader. Benjamin Rosoff, mijn over over grootvader dus, had een eigen augurken fabriek. Tot op heden worden de Rosoff pickles nog aan de oost kust van Amerika verkocht.

Amerika fase zit erop. Iets meer dan 5000 kilometer gestuurd. Geweldig genoten! Ongeveer de helft van ons reisbudget opgemaakt. Niet aan hotels, benzine of wat dan ook. Nee, gewoon aan nieuwe rode cowboy laarzen. Nee niet voor Ziggy, Django, of mij. Nee gewoon voor Tanja. Als tegen prestatie moet ze 's avonds op haar laarzen voor mij rond paraderen. Houd onze relatie spannend en kan ze gelijk wat afvallen. Het afscheid van de hyundai was emotioneel. Vooral ik vond het erg moeilijk uit te stappen. Afscheid is nooit leuk. Maar ja. Gelukkig nog niet naar huis. Kan ik de rest van de vakantie nog gebruiken dit intense afscheid te verwerken.

14 Uur vliegen en 34,5 uur later in New Zealand aankomen. Pfff. Waar blijft die tijd toch? Zonder vertraging half 12 's avonds de lucht in. Django sliep binnen een half uur, Ziggy niet veel later. Ziggy en Django uiteindelijk ruim 9 uur achter elkaar geslapen. Wat heerlijk voor hun. Maar zeker ook voor ons...

Het is hier hartje zomer. Althans, dat had het moeten zijn. Regen, regen, en regen. Sinds we zijn aangekomen misschien bij elkaar een klein half uurtje droog geweest. Enige verschil met Holland is dat het hier 23 graden is en dat we hier niet hoeven te werken en geen verplichtingen hebben. Paar dagen Auckland dan richting het noorden. Feit is dat ons hier weer een hele andere vakantie wacht. Hoop dat we op een dag de zon hier nog eens te zien krijgen. Nee hoor, was een beetje cynisch bedoeld. Schijnt dat jullie al weken in weer en wind zitten. Gedeelde smart is halve smart zou ik zo zeggen.