De meeste van jullie moeten waarschijnlijk al lachen bij het woord. Kamperen. Nieuw Zeeland is het kampeerland bij uitstek. Dus moesten wij natuurlijk ook even een paar dagen gaan kamperen. Zelf heb ik niet zoveel kampeer ervaring. En Tanja vond zichzelf een doorgewinterde kampeerster met een brok aan ervaring. De enige brok aan ervaring die ik van haar kende was een overvolle familie camping ergens in Zuid-Frankrijk . ‘Dit nooit meer' waren haar eerste woorden bij thuiskomst. Op goed vertrouwen dan maar.

Auto volgeladen met geleende spullen van Kim en Anne. Het miezerde een beetje toen we vertrokken. Maar dat was fijn voor de jongens tijdens de autorit. Was het niet te warm voor ze en de regen zal wel over waaien. Toen we op de eerste camping aankwamen was de regen inderdaad net overgewaaid. Nog geen uur later regende het weer. En hoe! Die verdomde wind was gedraaid of zo. Wij met z'n vieren in de tent in de hoop dat de tent waterdicht was. Gelukkig was het zo en het was best gezellig zo met z'n 4tjes.

Volgende ochtend was het droog en geen wolkje aan de lucht. Goeie voorspelling voor de rest van de week. Onze volgde camping was een zo genoemde D.O.C camping op het noordelijkste puntje van de Coromandel. De Coromandel is een streek aan de oostkust en D.O.C staat voor: alleen WC tot je beschikking en de rest zoek je zelf maar uit. Lekker back to basic. Ver van de bewoonde wereld hadden we een plekje aan zee uitgekozen. Op een gras heuveltje. Echt avontuur. Zelf vuurtjes stoken voor het diner. Wassen in het zoet water riviertje wat in zee uitkwam. 's Nachts bijna van het gras heuveltje geblazen worden door een soort van noordooster storm. Poepen op een D.O.C weeceetje die ondergescheten was door je voorganger. Heerlijk dit avontuur.

Er was hier een wandeling langs de kust van 7km. Van de ene D.O.C. camping van de coromandel aan de oostkust naar de andere D.O.C. camping van de coromandel aan de westkust. Tanja kon het niet laten om ons een klein stukje mee te nemen. Uiteindelijk hebben we met z'n 4tjes 3km heen en 3 km terug gelopen en geklommen. Voor Tanja een peulen schilletje, voor mij met Django op mijn nek net te doen, maar voor Ziggy er ware prestatie. Zonder te zeuren doorgelopen. Hij vond het prachtig. We hebben hem rijkelijk beloond met snoep bij terugkomst.

2 Dagen avontuur was genoeg. Hot Water Beach Family camping was de volgende stop. Nadat ik bij het afvegen van Ziggy's billen door m'n rug was gegaan begon ik het aardig gehad te hebben met dat gekampeer. Wat gaat die aftakeling toch snel. Kreunend en puffend tentje opgezet. Tanja gezellig met tal van anderen Nederlandse moeders in de gezamenlijke keuken pasta met kant en klaar sausje klaarmaken. Bizar te zien hoe hele families hele ijskasten naast hun tent neer zetten. Zelfs een Chinese familie naast ons die leerde eten met mes en vork. Had het graag willen filmen maar vond dat toch iets te gênant. Hot Water Beach is een strand aan de rand van een berg. Uit de berg stroomt vulkanisch water waardoor je bij laagtij kleine hotpools op het strand krijgt. Daarvoor moet je wel eerst als een echte Duitser met een schep een kuiltje graven. Wij als nog echte Nederlanders lekker in iemand anders kuiltje plaatsgenomen. Was te heet. Dus lang hebben we er niet in gezeten.

Met m'n rug gaat het alweer iets beter. De coromandel is een indrukwekkend stukje Nieuw Zeeland met prachtige stranden. Het lees lampje op Tanja d'r hoofd stond erg sexy. Het campingvoedsel was best te doen. Maar toch vraag ik me af waar hier die campings zijn waar je tentje al klaar staat? Waar je niet op een opblaas matras hoeft te slapen. Waar het vuurtje al voor je brand bij aankomst? En niet eerst zelf moet gaan sprokkelen om vervolgens je het lep lazerus te blazen om een klein vuurtje aan te houden. Waar je geserveerd wordt met een 5 gangen menu naar keuze met een bijbehorend wijn arrangement? Waar zijn toch die campings? Ben benieuwd of ze bestaan.