Zoveel gebeurd in 3 weken tijd. Eigenlijk teveel om allemaal op te schrijven. Maar aangezien ik al zo lang niks van ons heb laten horen voel ik me bijna verplicht toch even een verhaaltje te plaatsen.

Vakantie met een groep van bijna 20 man. Het regelen van je bruiloft. En dat in je beste Thais. 1 Groot avontuur. Heerlijk als ik er aan terug denk maar ook heerlijk dat het allemaal weer voorbij is. We zij nu weer met z'n 4tjes. Hebben Koh Paghnan en Mirjam in de jungle achter ons gelaten. We zitten in Krabi en blijven hier 2 nachtjes voordat we weer wat eilandjes gaan bezoeken.

Laatste week Australië was lekker ontspannen. Django's verjaardag gevierd op de kinderboerderij. Dagje Rottsnest op de fiets. Rottsnest is een schiereiland voor de kust van Perth. Voor de rest veel in en om het huis van mijn tante. Beetje zwemmen, beetje voetballen, beetje pizza's bakken, beetje wiskey drinken. Gewoon een beetje klooien.

Onze vlucht naar Thailand vertrok al om 05:45. Wat een verschrikkelijke tijd om te moeten vliegen. Helemaal als het vliegveld een uur rijden is. 03:30 in de taxi dus. Toen ik met Ziggy in mijn armen naar de taxi liep vroeg ik hem naar de sterren te kijken. Zijn reactie met nog een halfslaperige stem was: ‘papa wat veel sterren, ik zie er wel zesennegentig'. Dit zijn van die momenten dat ik zo geniet van het vader zijn. Tuurlijk zijn er zoveel momenten. Maar dit soort kleine dingetjes maakt het net iets specialer voor mij.

Uiteindelijk hebben we er precies 24 uur over gedaan. Kinderen, nu als doorgewinterde wereld reizigers, geen ongetogen woord. 's Morgens werden we door Marion, Liza, Mirjam, Allison, Alex en Sjoerd wakker gemaakt. Eerste clubje vrienden die voor de bruiloft kwamen. Fietstocht door Chinatown was voor mij het hoogte puntje van Bangkok. Niet te vergeten het pingpong toernooi in de red light sky bar.

Marion en Sjoerd hadden trein, bus en boot kaartjes geregeld om met z'n allen naar Kog Paghnan te gaan. Omdat het volgens de verkoopster niet mogelijk was een Nachttrein met slaap plaatsen te nemen, wat op zich best logisch klinkt, kwamen we in een trein terecht waar we om 4 uur 's nachts met z'n allen uit werden gezet. Ergens op een perron dat naar pis stonk. Om vervolgens bij een valse omgebouwde nicht kaartjes voor de bus te moeten regelen. Daarna een boot te worden in gepropt en 5 uur te moeten varen. Om uiteindelijk helemaal kapot op Koh Paghnan in een ander resort dat we voor ogen hadden aan te komen.

Inmiddels had ik al bijna 2 nachten niet geslapen. En het super de luxe resort die we hadden geboekt bleek niet helemaal het zelfde te zijn als die op de foto's van de website. Beetje teleur gesteld, lees scheldend en tierend, hebben we onze eerste dag op het eiland beleefd. 2de dag zijn Tan en ik meteen met het regelen van de bruiloft begonnen. Tanja bij mij achterop de scooter het eiland rond op zoek naar een locatie, iemand die de ceremonie kon leiden en iemand die het eten kon verzorgen. We zijn uiteindelijk bij Bottle Beach terecht gekomen. Mooi strand wat erg afgelegen ligt. En iemand die de hele organisatie op zich nam. 1 Maart was de trouwerij en 29 februari was alles geregeld.

De dag van de trouwerij liep allemaal volgens draaiboek. Tot 11 uur. Ik was 's ochtends op de scooter een bruidsboeket gaan regelen en kwam iets voor 11en terug. Denk check nog 1 keer m'n mail. Krijg ik een mail vanuit Koh Samui van de reder van de boot die Tanja en ik als verassing voor onze gasten hadden geboekt. Het was een zeiljacht van 35 meter lang waar we aan boord met een champagne ontbijt zouden worden ontvangen en de hele dag zouden worden verzorgt. Het was een droom. Het was een cadeau van ons aan iedereen die de moeite had genomen bij onze trouwdag aanwezig te zijn. Het had het hoogte puntje van onze reis moeten worden. Het had alles in zich. Maar het ging dus niet door. Motorische problemen. Kan je voorstellen hoe ik me toen voelde. 3 uur voordat ik het huwelijks bootje moest instappen.... Wat nu. Niet tegen Tanja vertellen en vooral rustig blijven. Had een paar dagen daarvoor al het resort bij elkaar gescholden en kon me dat niet nog eens permitteren. Vooral niet op m'n trouw dag. Staat zo lullig.

Heb uiteindelijk een andere boot kunnen regelen. Maar wat een stress. Was nog net op tijd om de kinderen en mezelf te kunnen omkleden. Moment toen ik Tanja zag was heerlijk. Wat een vrouw. Wat foto's op het strand en wachten op de boot die ons naar bottle Beach zou brengen. ZOU brengen. Geen boot te bekennen. Even voelde ik me Hugh Grant die in een verkeerde trouw komedie z'n eigen huwelijk probeert te redden. Sjoerd heeft me uit deze gered en konden we met een ander bootje als nog richting bottle Beach.

Toen we aankwamen viel er van mijn rug een behoorlijke last af. Maar brak het zweet nu bij Tanja uit. De organisatie had de boel heerlijk kitscherig versierd. Iets wat Tanja absoluut niet wilde hebben. Onder het katte gejank van Whitney Houstes enige nummer 1 hit ‘I will allways love u'werden we ontvangen door 3 heerlijke in traditionele stijl geklede Thaise meisjes. De pina colada gemaakt in verse kokosnoot smaakte heerlijk en het huwelijk kon beginnen. Wij zijn letterlijk en figuurlijk gezegend.

Uiteindelijk is het huwelijk helemaal goed gekomen. Het moment dat het goed moest zijn was het goed. Ramona als MC. Iedereen op de tafels. Prive feest op een privé strand. De rekening was volgens de organisatie Total out of control. ‘your friends to many drinks' kregen we te horen. Maar wat maakt dat uit. Al die blije gezichten. Wat een liefde wat een vreugde, wat een vriendschap.Taxirit terug naar ons resort was geweldig. Anderhalf uur door de jungle.

Volgende dag weliswaar geen jacht van 35 meter met Champagne ontbijt. Maar gewoon een zeilboot met z'n alle de hele dag op zee. Toch nog een hoogte puntje van de reis geworden. Mag ik niet vergeten de locale Bob Marley cover band met echo en kraak te noemen die we 's avonds te horen kregen tijdens het eten.

3de Dag van het huwelijk werden Tanja en ik verrast met een cadeau van iedereen die er was. Met jetski's zijn we bij een super de luxe resort af gezet om heerlijk met z'n 2tjes te worden verwend. Een echte huwelijks nacht met champagne en roze blaadjes. Bedankt lieve vrienden hiervoor.

Rest mij nog een aantal anekdotes. Was mooi te zien hoe Marion uit elke dag 25 uur probeerde te halen. Dat Allison een paar keer door Django werd getrakteerd op een net iets te volle luier. Mijn neef Robert voor het huwelijk rijst moest regelen en terug kwam met een boord gekookte plakrijst. Ziggy aan mijn neef Robert vroeg waarom hij elke dag een pruik draagt. Sjoerd elke vis rond Koh Ma bij naam kent. Kim van het ene toeval in het andere rolt. Liza dacht dat we op een gegeven moment beroofd waren. Mirjam in paniek was toe zij met haar voet vast zat in een donkere grot. Dimi pinguïns thuis heeft. Thaise vrouwen geen verstand hebben van manicure. Je nooit bij Salad Beach resort moet boeken. En dat iedereen die er was ons huwelijk heeft gemaakt als dat het was. Bedankt voor jullie zegeningen. Bedankt voor jullie aanwezigheid. Bedankt voor jullie liefde. Bedankt dat de rekening te hoog was. Bedankt voor de mooie huwelijksnacht. En iedereen bedankt voor alle lieve en mooie berichtjes vanuit de hele wereld. Heb weliswaar 2 keer de boot gemist op m'n eigen huwelijk, maar de 3de boot die Tanja heet laat ik nooit meer gaan.